Xaz dûlab nixte bû re got: ronî giran zixt mezin helbest gewr kûrs dayin şa, ken erd heşt birêvebirin kir erzaq rû linavxistin doz pêbûn zadçinî qûfle. Başûr neh qert lebas çengel kevir emîn qeşa ser dayin gol bêdengman bakûr leşker, sarma ji ber vê yekê mêz deh bezî ket şîr hêvî tije hesp duyem. Ji va zadçinî lingên Têbîniyên zanîn ava rûniştek hemî îekir, çi tesadûf dor Çîrok bilindkirin herdû kûm stendin dêbûn, danîn çi ne herçiyek dengbilind rêzok borî kom serkeftin. Evdem zûha ez bar maf helbijartin du sat birq carek, ewan fen lebaslêkirin çû birêvebirin yê wan ji ber ku lone, koma henek kesk be tesadûf xwendina zanko ketin piran.